Hectische dag! (27-3-2019)

Vanochtend was ik rond 6:30 wakker. Ik had best slecht geslapen, dus was erg moe..... Vandaag was het ontbijt crusli met melk, maar ik had echt geen zin in mijn ontbijt....

Rond 7:45 gingen we naar stage. Ik kon vandaag met de gastmoeder meerijden, dus dat was wel erg fijn. In de auto kregen we alleen een belletje dat het internet er op de school uit lag en dat ze het voor 8:30 wouden fixen. Gelukkig voor ons: Toen we op stage aankwamen deed het internet het alweer dus dat was wel erg fijn. Rond 9 uur kreeg ik een appje van mijn gastvader dat hij de dokter had gebeld voor de plekjes in mijn nek, alleen hij  kon geen afspraak maken, want ze wouden mij spreken.

Ik ging dus opzoek naar een telefoon en belde zelf de dokterspost. Ik snapte er alleen iets van, want mijn medisch Engels is nou niet echt heel goed, maar gelukkig kon ze een tolk regelen. Nadat ze doorhad dat ik dus stage loop in Engeland en ik uit Nederland kwam, ging de vrouw van de dokterspost verder met een vragenrondje. Na dat vragenrondje vertelde ze mij dat ik terug werd gebeld door een verpleegkundige en zij kon mij dan doorverwijzen naar een dokter. 

Ik ging dus weer terug naar mijn klas en ze waren bezig met schrijven. Vandaag moesten ze het verhaal Jamanji reviewen en het was erg leuk om te zien hoe kinderen het verhaal nou vonden. Rond 10 werd ik uit de klas gehaald, omdat de verpleegkundige aan de lijn was. Zij deed weer hetzelfde vragenrondje en ook nu had ik er een tolk bij die alles vertaalde. Zij vertelde mij dat ik binnen 24u naar een dokter moest gaan, dus ze gaf me een paar adressen in de buurt van de school. 

Weer bellen dus...... De huisartsen in de buurt van de school mochten me alleen niet helpen, want ik was niet in "hun area". De receptioniste van mijn stageschool zei dat we dan misschien in de buurt van het gastgezin konden kijken, maar na een paar belletjes kwamen we erachter dat ook zij me niet gingen helpen, want "ik was niet Engels, en vanwege de Brexit mogen ze dat niet". Er fijn als er dus gezegd wordt dat er iemand moet kijken dat iemand helpt....

Ik had dus meteen de vrouw van de organisatie gebeld en zij wist wel een plek om naartoe te gaan, dus ze haalde me op van school en we gingen er naartoe. Ik moest me natuurlijk eerst registreren als patiënt en dan pas kon er een afspraak gepland worden. We hadden uiteindelijk een afspraak in de middag kunnen plannen, dus eerst terug naar stage en dan haalde de vrouw van de organistatie me weer op.

Ik kwam terug bij lunch time: kipgehaktballetjes in tomatensaus, pasta, sperziebonen en als toetje hadden we yoghurt met appel en een chocoladekoekje. 

Na de pauze ging ik lezen met de kinderen en daarna hadden de kinderen rekenen. Vandaag ging het natuurlijk weer over cm en mm. Daarna hadden ze een soort van natuurscheikunde. Het ging over magneten. De kinderen moesten met verschillende magneten over een stapeltje paperclips gaan om te kijken hoeveel er an de magneet bleven hangen. 

Halverwege de les appte de vrouw van de organisatie dat ze er was(14:30), dus we gingen naar de dokter. Blijkbaar heb ik een soort huidaandoening gekregen en is de gistbalans in mijn huid niet goed, maar met een crème moet dat wel over gaan over 2 weken.

Ik voel me dan ergens nu ook wel schuldig naar stage, omdat ze vandaag eigenlijk niet zoveel aan me hebben gehad, maar ik hoop dat ze het wel begrijpen. Ik heb dan ook een schat van een lerares in mijn klas, dus komt wel goed.

Ik werd na het doktersbezoek naar huis gebracht en heb meteen papa en mama op de hoogte gesteld. Ook belde een goede vriendin vanuit Nederland of het wel goed ging. Ik was zo kapot van vandaag dat ik mezelf even opsloot op m'n kamer en even ging ontspannen met saxofoonmuziek. 

Uiteindelijk ging ik naar beneden en het was een goede timing, want het eten was klaar: pasta met room, erwten ( ja alweer) en spekjes. Ik had niet veel honger na deze stressvolle dag, maar heb toch wel wat gegeten. 

De avond was ook wel relaxt. Lekker op de bank gezeten en even met oma A gebeld. Ik had haar al lang niet gezien, en na lang proberen was het oma dan gelukt om te videobellen (very proud!!) Voor de rest heb ik niet zoveel gedaan deze avond.

Ik ging op tijd naar boven en heb daar nog even een aflevering van m'n serie gekeken en ik ga nu slapen. Hopelijk voel ik me morgen weer goed en kan ik me wel vermaken op stage.

~Je kunt beter een nachtje slapen over hoe je je voelt, dan wakker liggen over hoe je je hebt gevoeld~